Sd.Kfz. 222 (Sonderkraftfahrzeug 222) to niemiecki lekki samochód pancerny używany przez Wehrmacht w czasie II wojny światowej. Był rozwinięciem wcześniejszego modelu Sd.Kfz. 221 i stanowił jeden z podstawowych pojazdów rozpoznawczych niemieckich sił zbrojnych. Charakterystyka Sd.Kfz. 222 Nadwozie i konstrukcja: Lekki, czterokołowy pojazd oparty na podwoziu Horch 801/V. Opancerzona wieża z siatką ochronną (tzw. "kosz" chroniący przed granatami). Załoga: 3 osoby - kierowca, dowódca i strzelec. Uzbrojenie: Armata 2 cm KwK 30 L/55 lub KwK 38 - skuteczna przeciwko piechocie i lekko opancerzonym pojazdom. Karabin maszynowy MG34 kal. 7,92 mm - montowany współosiowo lub osobno na wieży. Napęd i osiągi: Silnik Horch V8 3.5L (pojemność 3517 cm, moc 75 KM). Napęd na 4 koła (4x4), co zapewniało dobrą mobilność w terenie. Prędkość maksymalna: ok. 80 km/h na drodze. Zasięg: ok. 300 km na drodze utwardzonej. Pancerz: Od 5 do 14,5 mm - odporny na broń ręczną i odłamki, ale podatny na ostrzał z cięższej broni. Zastosowanie bojowe: Rola: rozpoznanie, osłona piechty Używany na wszystkich frontach: Polska (1939), Francja (1940), Afryka Północna, Front Wschodni. Dobrze sprawdzał się w zadaniach zwiadowczych, ale był wrażliwy na miny i broń przeciwpancerną. Sd.Kfz. 222 to ikoniczny niemiecki samochód pancerny z II wojny światowej, szybki, mobilny, ale słabo opancerzony. Jego lekka konstrukcja pozwalała na prowadzenie dynamicznego rozpoznania, ale nie był przystosowany do walki z ciężkimi pojazdami wroga.
